tyle,że te niedopowiedzenia to największy plus. początkowo mało dowiadujemy się o bohaterach by w kulminacyjnej scenie gry w chińską ruletkę,powoli wysnuć wszystkie niepewności,charaktery i lęki . (przypomnij sobie Providence,tam było jeszcze mniej) Tylko czemu tak wybielamy Karinę ? bo nie robi nic wrednego i ciągle się uśmiecha ? wszak to ona jest najczarniejszą postacią całego filmu,to przez nią dochodzi do całego incydentu,to ona zwodzi za nos Christów i Kolbe. jedynie Angela od początku się na niej poznaje. w sumie zabawne że pomimo zamknięcia w jednym pokoju,pisarzy,profesorów,uczonych to nasza mała dzieweczka zachowuje się najmądrzej i jest najbardziej intrygująca :)
do zdjęc nie mam zastrzeżeń (te zbliżenia to szukanie dziury w całym) a ten kawałek z "tandetną" muzyką najbardziej mi się podobał.
sam pojedynek psychologiczny to niebezpieczna chimera stylów Resnais i Haneke. Ten ukryty,ale dostępny dla każdego rewolwer to taka zajebistośc że odkąd go zobaczyłem tylko czekałem na wystrzał. dokumentalne kadrowanie,płynny montaż,Traunitz o kulach,wspomnienia,utrata miłości,nienawiść,faszysta,śmierć,ech....

Co niezrozumiałego? Od chwili, gdy Angela zaczyna chorować, w małżeństwie jej rodziców zaczyna się nie układać i żeby ten zwiazek mógł dalej funkcjonować, fundują sobie kolejnych kochanków i pakują się w coraz bardziej perwersyjne sytuacje. Całą winą za zaistniały stan rzeczy obarczają Angelę, która bardzo silnie odczuwa i przeżywa ich wrogość. Zwłaszcza matki, która reaguje na nią jak nieszczepiony pies. Angela jest najprawdopodobniej śmiertelnie chora, wynika to niejednoznacznie z jej rozmowy z Gabrielem. Aranżuje więc na zamku całą tę psychodramę, której kulminacją jest tytułowa "chińska ruletka". Liczy na to, że jej matka, sprowokowana, zastrzeli ją, co byłoby najwyższą formą zemsty. Niestety, to matka dokonuje aktu najwyższej zemsty i zamiast zabić Angelę, strzela do jej opiekunki i-jak się wydaje-mentorki Traunitz. Wszyscy przegrali. Nie ma zwycięzców. Nawet Gabriel zostaje zdemaskowany jako plagiator.
Jedno jest niejasne-co ma oznaczać strzał, który rozlega się przed napisami końcowymi? Zdaje się, że ktoś popełnił samobójstwo. Ale kto? To Fassbinder pozostawia naszej wyobraźni.
Bardzo perwersyjny film, jak na Fassbindera przystało. Bajeczna kolorystyka, rodem z filmów Kennetha Angera i Jacka Smitha. Jak dla mnie, arcydzieło- z tym, że trzeba bardzo uważnie oglądąć.
Ps. w scenie, gdy Traunitz uczy Angelę tańczyć o kulach, słyszymy "Radioactivity" Kraftwerk. Wisielczy dowcip Fassbindera: "radioaktywne" relacje międzyludzkie...

Co niezrozumiałego? Od chwili, gdy Angela zaczyna chorować, w małżeństwie jej rodziców zaczyna się nie układać i żeby ten zwiazek mógł dalej funkcjonować, fundują sobie kolejnych kochanków i pakują się w coraz bardziej perwersyjne sytuacje. Całą winą za zaistniały stan rzeczy obarczają Angelę, która bardzo silnie odczuwa i przeżywa ich wrogość. Zwłaszcza matki, która reaguje na nią jak nieszczepiony pies. Angela jest najprawdopodobniej śmiertelnie chora, wynika to niejednoznacznie z jej rozmowy z Gabrielem. Aranżuje więc na zamku całą tę psychodramę, której kulminacją jest tytułowa "chińska ruletka". Liczy na to, że jej matka, sprowokowana, zastrzeli ją, co byłoby najwyższą formą zemsty. Niestety, to matka dokonuje aktu najwyższej zemsty i zamiast zabić Angelę, strzela do jej opiekunki i-jak się wydaje-mentorki Traunitz. Wszyscy przegrali. Nie ma zwycięzców. Nawet Gabriel zostaje zdemaskowany jako plagiator.
Jedno jest niejasne-co ma oznaczać strzał, który rozlega się przed napisami końcowymi? Zdaje się, że ktoś popełnił samobójstwo. Ale kto? To Fassbinder pozostawia naszej wyobraźni.
Bardzo perwersyjny film, jak na Fassbindera przystało. Bajeczna kolorystyka, rodem z filmów Kennetha Angera i Jacka Smitha. Jak dla mnie, arcydzieło- z tym, że trzeba bardzo uważnie oglądąć.
Ps. w scenie, gdy Traunitz uczy Angelę tańczyć o kulach, słyszymy "Radioactivity" Kraftwerk. Wisielczy dowcip Fassbindera: "radioaktywne" relacje międzyludzkie...